Ας σκεφτούμε λοιπόν… Ο ήρωάς μας, ο Γίγαντας του παραμυθιού, μπορεί να είναι ο διπλανός μας , ο φίλος, ο συμμαθητής, ο γέιτονας, ο ξαδερφούλης , που ένα του χαρακτηριστικό μπορεί να τον κάνει να μοιάζει
«διαφορετικός»! Κι εμείς…. τι κρίμα, χωρίς να το θέλουμε τον βάζουμε στο περιθώριο και δεν του δίνουμε ποτέ τη δυνατότητα να μας πλησιάσει, να μας μιλήσει και να παίξει μαζί μας. Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι μοναδικά!Παχουλά, κοντά, ψηλά, ξανθά, μελαχρινά. Τα χαρακτηριστικά μας δεν είναι αυτά που προσδιορίζουν το ποιοι είμαστε αλλά η ευγένειατης ψυχής μας.Το φωτεινό μας χαμόγελο! Τα χαρακτηριστικά μας χάνονται στο διάβα του χρόνου, δες τον παππού και την γιαγιά….Οι ρυτίδες θα γίνουν συντροφιά για όλους μας στο αύριο μα αντίθετα η καλοσύνη και η αγάπη θα είναι η ταυτότητα που θα μας συντροφεύει για πάντα στη ζωή μας. Το μυστικό τελικά είναι ένα…. Να αγαπάς και να το δείχνεις! Μόνο έτσι θα ζήσουμε ΟΛΟΙ ΜAΖΙ και ΚAΛA και ΚAΛΥΤΕΡA!

Εκδόσεις: Υδροπλάνο

Κείμενο: Νικόλαος Ντούγιας

Εικόνες: Νικολέττα Φιλιππίδη